Pierwsze spotkanie

Hej! Jest już pierwszy tekst i można powiedzieć pierwsza część pewnego opowiadania, nad którym pracuję. Cieszę się, że nie zwlekałam zbyt długo, bo to że wyrobiłam się w zaznaczonym czasie jest naprawdę cudem ;) To chyba wynika z faktu, że do wszystkiego co jest związane z Kronikami i innymi książkami pani Stelmaszyk podchodzę poważnie, siedzę w tym całą sobą. No, przynajmniej do rozpoczęcia roku szkolnego.

Chciałam jeszcze zaznaczyć, żeby nikt nie odbierał całego tego bloga tak, jakbym chciała ingerować w twórczość pani Agnieszki, bo tak nie jest. Są to po prostu opowiadania fanowskie, jak każde inne, ale nie psychodeliczne, gdyż z takimi się niestety spotkałam ;) Czytelnicy mają swoje pomysły, domysły itd. więc ja nie widzę problemu, dla którego miałyby one się nie ukazać tutaj :)

Ok, już nie przedłużam.
____________________________________________________________________________


Ryszard wszedł do biblioteki. Dawno nie był w tym miejscu, zresztą w swoim domu miał całkiem pokaźną kolekcję książek. W środku jakby nikogo nie było.
-Jest tu ktoś?
-Już, już idę! - usłyszał melodyjny, energiczny głos dochodzący zza regałów, a chwilę później pojawiła się bardzo, bardzo młoda kobieta. Była drobna i nie należała do najwyższych, ale miała piękne, długie blond loki. Kasztelan długi moment wpatrywał się w tę uroczą blondynkę, której za nic nie mógł skojarzyć.
-Pomóc w czymś panu?
Nie uzyskała odpowiedzi.
-Coś się stało?
Dalej cisza.
-Czy pan mnie słyszy? - miły uśmiech zniknął z jej twarzy, ustępując miejsca zaniepokojeniu. Ku jej uldze Ryszard się odezwał.
-A tak, tak się tylko zagapiłem - odpowiedział zażenowany.
"Ciekawe w co" - kobieta pomyślała z przekąsem.
-Dobrze... chce pan coś wypożyczyć, czy tylko się pogapić? - spytała już bardziej stanowczo.
-Znalazłoby się coś o średniowieczu?
-Coś konkretnego?
-Nie, cokolwiek.
Kobieta poszperała chwilkę i szybko znalazła odpowiednią książkę.
-Nazwisko? - niestety i tym razem Kasztelan wpadł w trans, ale już z zupełnie innego powodu. Ostatnio był dość zapracowany i niemal w kółko o tym myślał. Na szczęście szybko się ocknął.
-Słucham?
-Pytałam o nazwisko - bibliotekarka była już lekko znudzona.
-Przepraszam, Ryszard Ostrowski - kobieta już szukała karty, ale na dźwięk nazwiska podniosła głowę.
-Ostrowski? Nie jest pan przypadkiem bratem pana Adama? - miała na myśli męża swojej przyjaciółki Beaty, matki dwójki dzieci którymi się zresztą od niedawna zajmowała.
-Tak, to ja. Skąd pani zna mojego brata?
Kobieta wzruszyła ramionami. Nie czuła potrzeby wyjaśniania nic temu panu.
-Pani jest tą opiekunką? - Kasztelan przypomniał sobie, że brat już mu wspominał o nowej osobie w Zalesiu Królewskim. To nie musiała być akurat ona, ale zapytać zawsze warto.
-Można tak powiedzieć.
-Miło mi panią poznać pani O... O... Otylia? - imienia niestety nie zapamiętał.
-Ofelia, Ofelia Łyczko.
Podali sobie dłonie, po czym nastała chwila milczenia.
-Szczerze mówiąc myślałem, że jest pani starsza... - przyznał Ryszard.
-Ja też nie wiedziałam, że jest pan młodszym bratem,
-Może pójdziemy na kawę? - padła nieoczekiwana propozycja.
-Em... jakby nie było jestem w pracy. A zresztą z tego co wiem ma pan dzisiaj wpaść odwiedzić dzieci i przy okazji mnie poznać, więc... - zauważyła Ofelia. Nie miała tego dnia ochoty na wypady na miasto, ale też nie chciała w niegrzeczny sposób spławiać Ryszarda. Słyszała o nim parę rzeczy i wartałoby* się przekonać, czy są prawdą. Tymczasem do biblioteki weszła starsza pani.
-Do zobaczenia - Kasztelan wziął to, po co przyszedł i wyszedł.
-Na pewno - mruknęła Ofelia, która tymczasem zajęła się już czytelniczką.
"Żeby to nie był jakiś snob, albo nie daj Boże, podrywacz..."


___________________________________________________________________________________
*wartałoby - słowo, którego tak naprawdę nie ma, ale w moim otoczeniu często się go używa, a tylko to mi tu pasowało.


Cóż, więc tak to wygląda. Planuję napisać parę opowiadań o początkach znajomości Ofelii i Ryszarda, pokazać jak wg. mnie mogłaby się zacząć ta piękna historia przyjaźni, która przerodziła się w miłość. Poezja xD Dobrze, mam nadzieję, że się spodobało :) Kolejna część wkrótce.